Shri Raas Granth : Prakaran 9 : Verse 10 – 19

श्री रास ग्रन्थ : प्रकरण ९ : चौपाई १० – १९

तेमां केटलीक सखियो ऊभी रहियो, कांई द्रढ करीने मन ।
बाई वांक हसे जो आपणोजी, तो वालोजी कहे छे वचन ॥१०॥

Tema ketlik sakhiyo ubhi rahiyo, kain drad karine mann |
Bai vaank hase jo aapnoji, to valoji kahe che vachan ||10||

वचन वाले सामा तामसियो, राजसियो फडकला खाय ।
स्वांतसिए बोलाय नहीं, ते तां पडियो भोम मुरछाय ॥११॥

Vachan vale sama tamsiyo, rajsiyo fadkala khaay |
Svaantsiye bolay nahi, te tan padiyo bhom murchaay ||11||

एणे समे मही सखी ऊभी रही, कहे सांभलो धणीनां वचन ।
सखियो कुलाहल तमे कां करोजी, कांई ऊभा रहो द्रढ करी मन ॥१२॥

Aene same mahi sakhi ubhi rahi, kahe sambhalo Dhanina vachan |
Sakhiyo kulahal tame kan karoji, kain ubha raho drad kari mann ||12||

सखियो भूलां छुं घणवें आपणजी, अने वली कीजे सामा रुदन ।
कलहो करो भोमे पडोजी, कां विलखाओ वदन ॥१३॥

Sakhiyo bhula chu ghanve aapanji, ane vali kije sama rudan |
Kalho karo bhome padoji, kan vilkhao vadan ||13||

पिउजी पधार्या प्रभातमां, आपण आव्यां छुं अत्यारे ।
ते पण तेडीने वाले काढियां, नहीं तो निसरतां नहीं क्यारे ॥१४॥

Piuji padharya prabhatma, aapan aavya chu atyaare |
Te pan tedine vale kaadhiya, nahi to nisarta nahi kyaare ||14||

पाछल आपण केम रहुं, जो होय कांई वालपण ।
केम न खीजे वालैया, ज्यारे सेवा भूल्यां आपण ॥१५॥

Pachal aapan kem rahu, jo hoy kain valpan |
Kem na khije valaiya, jyare seva bhulya aapan ||15||

वालाजी कहेवुं होय ते कहेजो, कांई अमने निसंक ।
अमे तम आगल ऊभा छुं, कांई रखे आणो ओसंक ॥१६॥

Valaji kahevu hoy te kahejo, kain amne nisank |
Ame tam aagal ubha chu, kain rakhe aano osank ||16||

सखियो तम माटे हुं एम कहुं, कांई तमारा जतन ।
रखे कोय तमने वांकुं कहे, त्यारे दुख धरसो तमे मन ॥१७॥

Sakhiyo tam mate hu em kahu, kain tamara jatan |
Rakhe koy tamne vanku kahe, tyare dukh dharso tame mann ||17||

सखियो तमे जेम घर ऊभां मूकियां, तेम माणस न मूके कोय ।
एम व्याकुल थई कोई न निसरे, जो ग्यान रूदेमां होय ॥१८॥

Sakhiyo tame jem ghar ubha mukiya, tame manas na muke koy |
Em vyakul thai koi na nisre, jo gyan roodema hoy ||18||

सखियो तमे पाछा वलो, अधखिण म लावो वार ।
मनडे तमारे दया नहीं, घेर टलवले छे बाल ॥१९॥

Sakhiyo tame pacha valo, adhkhin ma lavo vaar |
Mande tamara daya nahi, gher talvale che baal ||19||